सजणी

तुझ्या डोळ्यातल्या कवितांचे
सांग समजावून अर्थ
तुझे नटणे अबोल
बाई माझ्यासाठी व्यर्थ

माझ्या ह्रदयाचा होतो
मी एकलाच स्वामी
मनअंगणात फिरतेस
सैरभैर तू घुमी

किती लपवशील शब्द
तुझ्या श्वासात लयदार
क्षणोक्षणी का दचकते
तुझ्या पावलातली खार

असते आभाळ अनंत
नको लावू तुझे डोळे
सोड वाय्रावर माझ्या
मनस्वी तुझे केस काळे

मग ये उधळत
श्रुंगारून पहाट
वाट किती पाहू
थकलाय नदीचा घाट