बंद दार, बंद खिडकी
स्टूल आहे मोडका
धूळ आहे, राख आहे
आणि भयाण शांतता
स्वप्न नाही भास नाही
नाही कुणी खरेखुरे
मीच माझ्यांत नसतांना
काय या खोलीत उरे
का रंगवू मी स्वत:ला
काय करू मी नखरा
उभा गर्दीत जरी
आरपार नजरा
खूप सांडले सत्व
आणि रंग वेगळे
वेग नाही, मार्ग नाही
दिशा कोणती नकळे
आजकाल चालतांना
नाही कोणी सोबती
काही गेले खूप पुढे
उरली सर्व विसंगती
No comments:
Post a Comment